ΣΧΟΛΙΟ Σ.ΔΑΝΑΛΗ
Νομίζω ότι το παράδειγμα της Ελλάδας επιβεβαιώνει πλήρως τον Μάρξ , ο οποίος έλεγε ότι τα" μέσα παραγωγής καθορίζουν και το εποικοδόμημα " δηλαδή τις νοοτροπίες και τις κοινωνικές συμπεριφορές.. Το τέλος της δεκαετίας του 50 και όλην την δεκαετία του 60 η Ελλάδα ήταν η " τίγρης της Ευρώπης " αναπτυσσόταν με ετήσιους ρυθμούς 8 % του ΑΕΠ 'όπως σήμερα η Κίνα και πριν λίγα χρόνια η Ταϊβάν ,Σιγκαπούρη , Χονγκ κόνγκ, και Ν.Κορέα. Η Ελλάδα την εποχή εκείνη απόκτησε βαρεία βιομηχανία ,δηλαδή Χαλυβουργία ,διυλιστήρια ,ναυπηγεία εκτός της υπόλοιπης βιομηχανίας και Βιοτεχνίας . Όπως γράφει ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου κος Σταθάκης στο βιβλίο του " Η ανασυγκρότηση της Ελληνικής οικονομίας και το σχέδιο Μάρσαλ" η Αμερικανική οικονομική αποστολή στις εκθέσεις της θεωρούσε αδύνατο και απίθανο στην Ελλάδα να δημιουργηθεί βαρεία βιομηχανία ,και όμως έγινε . Η Έλληνες ήταν " οι ορθόδοξοι προτεστάντες του Νότου " . Στην μεταπολίτευση ο Καραμανλής με τον Α.Παπαληγούρα δημιούργησαν τον τεράστιο κρατικό τομέα εθνικοποιώντας τράπεζες ναυπηγεία .μεταλλεία ακόμη και τις συγκοινωνίες . Αντί να σταματήσουν το μηχανάκι που έβγαζε λεφτά απο τον Χολαργό και να μηδενίσουν τον πληθωρισμό τον άφησαν στο 20 με 25% , οπότε και οι υπόλοιπη βιομηχανία έγινε προβληματική . Γιατί οι Γερμανοί και οι Ιάπωνες φοβούνται τον πληθωρισμό ,διότι με πληθωρισμό 20 και 25 % σε δέκα χρόνια θα έχουν αποβιομηχανοποιηθεί ,και όχι διότι θυμούνται την δημοκρατία της Βαϊμάρης . Ηλθε ο Α.Παπανδρέου έκλεισε της προβληματικές και έκανε όλους τους βιομηχανικούς εργάτες δημόσιους υπάλληλους . Απο τότε γίναμε η τελευταία χώρα του Υπαρκτού Σοσιαλισμού , το μεγάλο κράτος δημιούργησε όλες τις στρεβλές νοοτροπίες που μας έφθασαν στην σημερινή κατάσταση μας έκανε ξανά ¨ορθόδοξους" και καθόλου προτεστάντες . Γι αυτό καλό είναι και ο Αρχιεπίσκοπος να λέει λίγα λόγια και να αφήσει τις κοινωνικές αναλύσεις . Η Ελλάδα δικαίωσε τον ΜΑΡΞ.
Συνέχεια απο το προηγούμενο σχόλιο , πρέπει να επισημανθεί κάτι επιπλέον πολύ σημαντικό , το μεγάλο κράτος της μεταπολίτευσης στην Ελλάδα δημιουργήθηκε κατά το Σοβιετικό πρότυπο , το οποίο λειτουργούσε χωρίς χρηματοοικονομικό έλεγχο , διότι το κέρδος στο Σοβιετικό καθεστώς ήταν απαγορευμένο και ανεπίτρεπτο . Αντίθετα το μεγάλο κράτος στην Σουηδία οργανώθηκε με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ,"όσες κρατικές επιχειρήσεις είχαν ζημιές έκλειναν και απέλυαν το προσωπικό" .
«Φταίει η κουλτούρα, ηλίθιε»!
Της Ζέζας Ζήκου
τη δημιουργία μιας ζώνης γερμανικού μάρκου, μέλη της οποίας θα είναι και η Ολλανδία, η Φινλανδία, η Αυστρία και οι χώρες της Βαλτικής. Εκτιμώντας πάντως ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, η υπόλοιπη Ευρώπη θα καλείται να επαναχρηματοδοτήσει τις τράπεζες που θα έχουν υποστεί το μεγαλύτερο Πρόσφατα οι New York Times είχαν δημοσιοποιήσει έναν δημόσιο διάλογο εξαιρετικού ενδιαφέροντος, με θέμα τις διαφορές των εθνικών χαρακτηριστικών των λαών που συμμετέχουν στο ευρώ και πώς αυτές πιθανόν επηρεάζουν ή όχι την κατάσταση της οικονομίας κάθε χώρας-μέλους. Με αφορμή την κρίση χρέους που πλήττει την περιφέρεια της Ευρωζώνης και δίνοντας έμφαση στις διαφορές της κουλτούρας των λαών της και σε στερεότυπα, ο Αμερικανός κορυφαίος νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν επέκρινε την -όπως την περίγραψε- «ηθικολογική στάση των Γερμανών αναφορικά με τα μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα της Ιταλίας και της Ισπανίας». Η απάντηση του Γερμανού αρθογράφου Γιόζεφ Τζόφε εμπεριέχει το στερεότυπο που πολλοί ταυτίζουν με τους Βορειοευρωπαίους. Ο αρχισυντάκτης της γερμανικής εφημερίδας Die Zeit αποδίδει τη δυσχερή κατάσταση των υπερχρεωμένων λαών της περιφέρειας της Ευρωζώνης στην κουλτούρα τους. «Η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία δεν έπρεπε να είχαν ενταχθεί στο ενιαίο νόμισμα» υποστηρίζει. Ο Τζόφε αναφέρεται στον Καρλ Μαρξ, ο οποίος υποστήριζε ότι δεν είναι η κουλτούρα, αλλά οι δομές της οικονομίας που προσδιορίζουν τις κοινωνικές συνθήκες και τον τρόπο ζωής.
Με τίτλο «Φταίει η κουλτούρα, ανόητοι!», ο Γιόζεφ Τζόφε έγραψε ότι μετά την υιοθέτηση του ευρώ το κόστος της απασχόλησης αυξήθηκε ταχύτερα από την παραγωγικότητα, όχι μόνον στις προαναφερόμενες χώρες αλλά και στη Γαλλία. «Οι μισθοί, οι οποίοι αυξάνονται ταχύτερα από την παραγωγικότητα, αποτελούν ιδανική συντομογραφία για το χάος που χωρίζει την κουλτούρα των λαών της Νότιας από εκείνους της Βόρειας Ευρώπης», επισήμανε. «Από τη μια βρίσκονται οι βόρειοι προτεστάντες με τα χαμηλά δημόσια ελλείμματα και χρέη, καθώς και τις μετριοπαθείς μισθολογικές αυξήσεις. Από την άλλη, τα μέλη του Club Med, των περιορισμένων ωρών της εργάσιμης εβδομάδας, των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, της ανελαστικής αγοράς εργασίας, του μεγάλου κράτους και των προστατευμένων αγορών».
«Το ενιαίο νόμισμα επέτρεψε αίφνης στους σπάταλους να δανείζονται με χαμηλότερα επιτόκια από ό, τι την εποχή της δραχμής και της λιρέτας, που μπορούσαν να υποτιμηθούν. Γιατί να αποταμιεύεις, εφόσον μπορείς να δανείζεσαι; Το ευρώ έκλεισε την πόρτα της υποτίμησης, μη επιτρέποντας σε χώρες όπως η Ιταλία να υποτιμούν το νόμισμά τους λίγο ταχύτερα από ό, τι εξελισσόταν ο πληθωρισμός, παραμένοντας ανταγωνιστικές. Ετσι, η υπόλοιπη Ευρώπη συνεχίζει να πετάει δισεκατομμύρια στο Αιγαίο, για να σώσει την Ελλάδα. Αλλά η πτώχευση πλησιάζει. Το θέμα είναι εάν μπορεί να αλλάξει μία κουλτούρα. Ασφαλώς, όταν οικονομίες όπως η ελληνική συρρικνώνονται κατά 5% ετησίως οι μεταρρυθμίσεις είναι πολιτικώς ακόμη πιο δύσκολες. Δείτε τις αντιδράσεις στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία. Ωστόσο, δεν υπάρχει αυξανόμενη εγχώρια αντίδραση στη Γερμανία ενάντια στην κάλυψη του λογαριασμού, sine die». Ο κ. Τζόφε υποστηρίζει ότι υπάρχουν δύο λογικές εξελίξεις. Η πρώτη, να γίνει η Ευρώπη σαν τις ΗΠΑ, ομοσπονδία, όπου η μία πολιτεία-χώρα ενισχύει την άλλη, μέσω του προϋπολογισμού του ομόσπονδου κράτους. Η άλλη λύση είναι η διάσπαση της Ζώνης του Ευρώ, με πλήγμα, ο ίδιος προβλέπει ότι αμέσως μετά οι αγορές ομολόγων θα στραφούν κατά της Ιταλίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και της Ισπανίας…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment