Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ

Το πρόβλημα δεν είναι ο Α.Παπανδρέου ο οποίος με την "τρέλα " του χειραγώγησε ένα τρελαμένο λαϊκίστικο κόμμα το ΠΑΣΟΚ και μία επίσης τρελαμένη κρατικοδίαιτη κοινωνία σε αποφάσεις που ούτε η κα ΘΆΤΣΕΡ θα μπορούσε να πάρει. Άλλωστε πάντοτε έλαβε τις σωστές αποφάσεις με αξιοσημείωτη ευελιξία ,η τελευταία το δημοψήφισμα ο ντόρος που έγινε και η παραίτηση και την δημιουργία της κυβέρνησης Παπαδήμου . Ούτε η διαδοχή του ΠΑΣΟΚ είναι το πρόβλημα , άλλωστε οι δημοσιογράφοι την μεγαλοποιούν . Είναι ήδη προκαθορισμένη ο Ε.Βενιζέλος κανένας άλλος δεν μπορεί να τον ανταγωνισθεί άλλωστε και ο Λοβέρδος είναι δικός του και αυτόν θα υποστηρίξει . Ο Καρατζαφέρης όσες πιρουέτες και να κάνει έχει μεγάλη δόση ρεαλισμού και απο ότι φαίνεται καταλαβαίνει γιατί είναι άνθρωπος της "πιάτσας "ότι τα μακροχρόνια συμφέροντα της χώρας ταυτίζονται με ριζικές διαρθρωτικές αλλαγές . Το πρόβλημα κατά την γνώμη μου είναι η ΝΔ εύχομαι να κάνω λάθος . Παρακολουθώ τις τοποθετήσεις ηγετικών στελεχών της , εκτός απο τους κ.κ Χατζηδάκη και Μητσοτάκη και πιθανόν ελάχιστοι άλλοι , οι υπόλοιποι δεν έχουν καταλάβει τίποτε . Ζουν με την ΠΑΣΟΚΙΚΗ νοοτροπία της δεκαετίας του 80 . Στην εποχή που "΄δεναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα " . Ο Δήμαρχος ΠΕΙΡΑΙΑ έλεγε σε πρωινή εκπομπή στο ΣΚΑΙ ότι στον Δήμο του λειτουργούν όλα άριστα και οι συνδικαλιστές είναι οι σύμβουλοι του. Και επιπλέον καλούσε τους πολίτες να μην πληρώσουν το χαράτσι ,λίγο ακόμη θα διαδήλωνε με τον κον Φωτόπουλο της ΔΕΗ . Ο Πατούλης του Αμαρουσίου έλεγε ότι έχει 800 υπαλλήλους και δεν τον φθάνουν . Τουλάχιστον δεν διαβάζουν τις συνεντεύξεις του Μπουτάρη. Και άλλα άρθρα διαφόρων "στελεχών" της ΝΔ , όλα σε αυτό το κλίμα βρίσκονται . Εχω και το μεγάλο ερώτημα εάν γίνει κυβέρνηση η ΝΔ και αναγκασθεί να πάρει επώδυνα μέτρα ,πράγμα που θα γίνει οπωσδήποτε πως θα χαλιναγωγήσει τους συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ οι οποίοι είναι όλοι παλαιό ΠΑΣΟΚ και ο Γ.Παπανδρέου κάπως τους κουμαντάριζε και χειραγωγούσε ? Η θα κάνουν την Ελλάδα " λαμπόγυαλο και μετά απο τον φόβο τους θα παραιτηθούν όπως έκανε ο Καραμανλής

ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΓΟΒΟΥΝΟ
Tου Αλεξη Παπαχελα
Πολλά πράγματα εξηγούνται και τα καταλαβαίνει κανείς εύκολα. Απολύτως κατανοητή και συνεπής είναι η στάση της ελληνικής Αριστεράς, η οποία ξέρει μόνο το ΝΙΕΤ σε όλα. Στελέχη της ονειρεύονται ότι θα πάρουν τη ρεβάνς για παλαιότερες ήττες τους ή ότι ακόμη η Ελλάδα θα αποδειχθεί πρωτοπόρο παράδειγμα κατάρρευσης του καπιταλιστικού συστήματος.
«Λογική», επίσης, είναι η άποψη των ακραιφνών λαϊκιστών που πιστεύουν στην «Ελλαδίτσα» μας, και δεν τους πειράζει η δραχμή ή η ιδέα μιας Ελλάδας απομονωμένης και χωρίς ισχυρούς συμμάχους. Εξίσου λογικό βρίσκω το μάρκετινγκ κάποιων όψιμων λαϊκιστών, οι οποίοι το κάνουν με τη γνωστή αντίληψη πως «όταν έχεις μαγαζί στο Μοναστηράκι, τσαρούχια θα πουλάς». Και, τέλος, απολύτως εξηγήσιμος είναι ο συστηματικός και πολύ έξυπνος τρόπος με τον οποίο μας σπρώχνουν στη δραχμή όσοι (α) κινδυνεύουν να πάνε φυλακή γιατί το παράκαναν, ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα, (β) είναι χρεοκοπημένοι και θέλουν να κρύψουν τη χρεοκοπία τους σε μια γενικότερη καταστροφή ή να βρουν λεφτά μέσα σε μια αλβανοποιημένη Ελλάδα της δραχμής και (γ) έχουν τα πολλά λεφτά έξω, από τις κομπίνες δεκαετιών και θέλουν να μας αγοράσουν μπιρ παρά.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι η συμπεριφορά υπεύθυνων πολιτικών και κομμάτων που υποτίθεται ότι πιστεύουν στο ευρώ, θέλουν τις μεταρρυθμίσεις στον τόπο και θέλουν να αποφύγουν την καταστροφή.
Ας πάρουμε πρώτα απ’ όλα τον κ. Παπανδρέου. Καθυστερεί τις διαδικασίες εκλογής νέου ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, γιατί κάποιοι τον έπεισαν ότι στο 15% που λέει ακόμη ότι ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, έρχεται... πρώτος. Εχει μπλοκάρει, έτσι, τις πολιτικές εξελίξεις και υπονομεύει αυτό που, υποτίθεται, τον ενδιαφέρει: να αποφευχθεί η καταστροφή και να πετύχει ο κ. Παπαδήμος. Ταυτόχρονα έχει φορτώσει τη χώρα και τον κ. Παπαδήμο με μια ντουζίνα «κολλητών», οι οποίοι δεν έχουν κανέναν ρόλο και καμία χρησιμότητα σε ένα κυβερνητικό σχήμα εκτάκτου ανάγκης. Ισως ο κ. Παπανδρέου πιστεύει ότι ο κ. Σαμαράς θα αποδειχθεί «ανεύθυνος» τις επόμενες εβδομάδες και ότι ο κ. Παπαδήμος θα αποτύχει, οπότε ίσως τότε τον νοσταλγήσουμε. Κάποιος πρέπει να του πει την αλήθεια και να τον πείσει ότι το πείσμα και το κόλλημα με την καρέκλα κατατρώει ό,τι απομεινάρι ελπίδας για την υστεροφημία του...
Οσο για τον κ. Σαμαρά, το πάθος για την εξουσία είναι πράγματι μεγάλο. Ο αρχηγός της Ν.Δ. όμως δεν μπορεί, αποκλείεται, να μην ξέρει τι πρέπει να γίνει τις επόμενες εβδομάδες για να μη φύγουμε από το ευρώ. Παρ’ όλα αυτά επιμένει σε ανέφικτες ημερομηνίες εκλογών, τάσσεται κατά περικοπών και βασικών μεταρρυθμίσεων, ενώ δημιουργεί την εντύπωση ότι επιχειρεί να υπονομεύσει το εγχείρημα Παπαδήμου. Λίγη, όχι πολλή, σύνεση να υπήρχε θα αντιλαμβανόταν ότι η Ν.Δ. δεν διαθέτει την ηγετική ομάδα και την ικανότητα να βγάλει πέρα αυτό που έρχεται. Οσο νωπή και ισχυρή να είναι η εντολή του λαού, οι στιγμές απαιτούν εθνική συνεννόηση και μια μεγάλη συμμαχία για την παραμονή μας στο ευρώ. Η βιασύνη του να γίνει πρωθυπουργός πάνω σε αποκαΐδια είναι εντυπωσιακή. Και εν πάση περιπτώσει πώς θα μπορέσει να κυβερνήσει ένα κόμμα, η ηγεσία του οποίου τρέμει ή υποκλίνεται απέναντι στους αυθεντικούς οπαδούς του άκρατου λαϊκισμού; Αφήνω τον κ. Καρατζαφέρη στην άκρη, γιατί ακόμη και οι προσηλωμένοι ερμηνευτές του έχουν ζαλισθεί από τις πολλές στροφές...
Αν, πάντως, αυτοί οι τρεις ηγέτες δεν αλλάξουν ρότα και συνεχίσουν να βάζουν τα προσωπικά και κομματικά τους συμφέροντα πάνω από το εθνικό συμφέρον, θα μας πάνε στη δραχμή. Δεν είναι υπερβολή. Θα είναι όμως εξοργιστικό γιατί μπορούσαμε και μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας αλλά χρειαζόμαστε έναν Ελευθέριο Βενιζέλο ή έναν Κωνσταντίνο Καραμανλή, και δεν τους έχουμε.