ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ?

Η θετική όψη ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ
Δεν προκαλεί ευχάριστα συναισθήματα η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Το αντίθετο μάλιστα, ειδικά αν ληφθούν υπ' όψιν η ανεργία και η ανασφάλεια που δημιουργεί σε εκατομμύρια ανθρώπους. Ωστόσο, υπάρχει και η σχετικά θετική θεώρηση των πραγμάτων που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Οι κρίσεις, ακόμη και οι καταστροφές, που τις απευχόμαστε βεβαίως, συντελούν στην ανανέωση του «γενετικού υλικού» και υπενθυμίζουν σε υπερφίαλους παράγοντες της αγοράς ότι δεν είναι άτρωτοι. Αυτό συμβαίνει στη Φύση, με τις πυρκαγιές που ξεσπούν σε δάση, συμβαίνει όμως και στον καπιταλισμό. Ας ελπίσουμε, επομένως, ότι από την κρίση που ζούμε θα προκύψει μια καλύτερη πραγματικότητα.

ΣΧΟΛΙΟ Σ.ΔΑΝΑΛΗ
Η ανάπτυξη της τεράστιας παραγωγικής μηχανής της Κίνας ,ανέβασε το βιοτικό επίπεδο των 1.3 δισεκ. κινέζων σε επίπεδα πρωτοφανή στην ιστορία της Κίνας . Σε 15 χρόνια η και νωρίτερα η Κίνα θα έχει το κατά κεφαλή ΑΕΠ της Ελλάδος . Επειδή όμως η παραγωγή της Κίνας είναι μικρότερη απο αυτά που καταναλίσκει και επειδή τα ημερομίσθια είναι πολύ χαμηλότερα απο τα Ευρωπαϊκά , τα προϊόντα που παράγει πολύ φθηνότερα απο τα Αμερικάνικα και τα Ευρωπαϊκά κλείνει πάρα πολλές Ευρωπαϊκές και Αμερικάνικες βιοτεχνίες και βιομηχανίες ,δημιουργεί αυξημένη ανεργία σε αυτές τις χώρες ,επίσης αυξάνει τις εξαγωγές της προς Ευρώπη και Αμερική και δημιουργεί τεράστια ελλείμματα στα αντίστοιχα ισοζύγια πληρωμών τους . Δηλαδή έχουμε μία κρίση υπερπαραγωγής του καπιταλισμού η οποία εκδηλώνεται με τεράστιες χρηματοοικονομικές ανισορροπίες που εκδηλώνονται σε μεγάλες χρηματοοικονομικές κρίσεις οι οποίες επεκτείνονται και στην πραγματική οικονομία προκαλώντας αύξηση της ανεργίας και πτώση του βιοτικού επιπέδου στην Δύση . Αποκαλύπτει η κρίση ότι οι Δυτικές οικονομίες ,εκτός από την Γερμανική , δεν είναι ανταγωνιστικές προς τις αντίστοιχες Ασιατικές . Το καμπανάκι χτυπάει για να αυξήσουν την παραγωγικότητα της οικονομίας τους . Η Ελλάδα είναι μια ακραία περίπτωση αλλά τα προβλήματα τους είναι ανάλογα .
Εχουν οικοδομήσει ένα κράτος πρόνοιας αντιπαραγωγικό πανάκριβο και παρασιτικό που απορροφά τεράστια κονδύλια εν ονόματι των φτωχών και αδυνάτων ,τα οποία τα καρπώνεται κατά 70 % μία παρασιτική μεσαία τάξη . Και έτσι συμβαίνουν ταυτόχρονα δύο κακά μόνο το 30% πηγαίνουν σε αυτούς που τα χρειάζονται και απο την άλλη μειώνουν την παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και αυξάνουν την φτώχεια και την ανεργία στο σύνολο του πληθυσμού.