ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ

ΣΧΟΛΙΟ Σ.ΔΑΝΑΛΗ
Πρέπει να επέμβει ο εισαγγελέας και η αστυνομία να διώξη τους καταληψίες και να παραπέμψει τους γονείς για τα αδικήματα των ανήλικων παιδιών τους . Η κατάληψη δημόσιας περιουσίας και η παρεμπόδιση λειτουργίας του σχολείου νομίζω ότι έιναι σοβαρώτατα αδικήματα ,όπως είναι η κατάληψη ιδιωτικής περιουσίας . Το σχολείο είναι περιουσία του κοινωνικού συνόλου ,όλου του Ελληνικού λαού .Και εάν του ιδιώτη η περιουσία είναι μια φορά σεβαστή η δημόσια πρέπει να είναι δέκα φορές . Αυτά τα κακομαθημένα βρωμόπαιδα τι είδους πολίτες θα γίνουν αύριο ? Εάν γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι θα είναι πρώτοι στο λάδωμα στην κοπάνα και στην τεμπελιά . Θα έπρεπε να τιμωρηθούν αυστηρά με αποβολή απο το σχολείο , να πάνε να εγγραφούν σε ιδιωτικά και να πληρώνουν τα δίδακτρα , για να καταλάβουν απο τώρα πριν είναι αργά πως πρέπει να σέβονται την περιουσία του δημοσίου και να εκτελούν ευσυνείδητα τα καθήκοντα τους για να μορφωθούν ,διότι αυτό το καταχρεωμένο κράτος ξοδεύει δισεκατομύρια ευρώ γι αυτόν τον λόγο.

ΚΑΤΑΛΗΨΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΓΟΝΕΙΣ
Του Nικου Γ. Ξυδακη
Κύμα καταλήψεων σε λύκεια και γυμνάσια άρχισε να εμφανίζεται σε ορισμένες περιοχές της χώρας. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, τα αιτήματα των καταληψιών μαθητών ποικίλλουν: αλλού ζητούν διαδραστικούς πίνακες και κατάργηση της κιμωλίας, αλλού ζητούν πετρέλαιο θέρμανσης, αλλού ζητούν πλήρωση των διδακτικών κενών, αλλού ζητούν κατάργηση του Μνημονίου... Η υπουργός Παιδείας κατήγγειλε προχθές ότι οι μαθητές παρακινήθηκαν σε καταλήψεις με μαζικά SMS από κομματικούς φορείς. Είναι πιθανόν, ιδίως στις καταλήψεις εναντίον του Μνημονίου.
Το πρώτο που αναρωτιέται κανείς: μα τα παιδιά αυτά δεν έχουν γονείς, δεν έχουν καθηγητές; Δεν συζητούν; Καταλαβαίνω την ανησυχία των παιδιών αν δεν έχουν ακόμη καθηγητή Αρχαίων, αλλά η κατάληψη δεν είναι λύση, η κατάληψη επιδεινώνει το πρόβλημα. Οι σύλλογοι γονέων πώς το χειρίζονται; Συζητούν με τους συλλόγους καθηγητών, με τις διευθύνσεις του υπουργείου; Σπεύδουν να κατευνάσουν τους νεαρούς επαναστάτες; Φροντίζουν για την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου; Φοβούμαι ότι οι γονείς δεν παρεμβαίνουν ενεργά στη σχολική ζωή. Δεν συνεργάζονται με τους δασκάλους• υποτάσσονται παθητικά σε ένα φθαρμένο σύστημα που έχει χάσει τη δυνατότητα αυτορρύθμισης.
Το ίδιο παθητική, χωρίς αμοιβαιότητα και δυναμική, τείνει να καταστεί και η σχέση δάσκαλου-μαθητή. Οι μεν δάσκαλοι εγκαταλείπουν την παιδαγωγική τους αποστολή, περιοριζόμενοι υπαλληλικά στην παροχή ξηράς γνώσεως, οι δε μαθητές ακαθοδήγητοι σπαταλούν το ταλέντο και το σφρίγος τους στο πανελλήνιο άθλημα του χαβαλέ και του βανδαλισμού επί του δημόσιου αγαθού.
Ασφαλώς, η παιδεία είναι δουλειά των δασκάλων. Δεν μπορεί και δεν πρέπει το σχολείο να μεταφέρεται στο σπίτι, ο γονιός δεν υποκαθιστά τον δάσκαλο. Αλλά η εύρυθμη λειτουργία του σχολείου σε μια δημοκρατική κοινωνία είναι καθήκον και των γονιών: αυτοί θα συζητήσουν πρώτοι με τους έφηβους «επαναστάτες», θα καταλάβουν τα αίτια της δυσφορίας τους, θα εξηγήσουν ή θα άρουν τα αίτια. Η αίσθηση του συλλογικού βίου, η συνέχεια της παιδευτικής διαδικασίας, η υπευθυνότητα στον δημόσιο χώρο διδάσκονται και στο σπίτι.